şu dakka itibariyle herşeyden tiksiniyorum.
sabah uyanınca hissettiğim boşluktan tiksiniyorum.
giyinirken giysilerin üstümde kötü durmasından tiksiniyorum.
iş giysisi olarak annemin eskilerini giymekten tiksiniyorum.
trafikten tiksiniyorum. metrodaki kırolardan ve ter kokularından tiksiniyorum.
bir önceki gece tiksindiğim işe 12 saat sonra tekrar gelmekten tiksiniyorum.
benden 3 seviye aşağı insanlarla çalışmaktan tiksiniyorum.
beni geri çeviren diğer işlerden tiksiniyorum. başka bir işim olmamasından tiksiniyorum.
ne yapacağımı bilmemekten tiksiniyorum. kararsızlılığımdan ötürü kendimden tiksiniyorum.
hayatta yapacaklarını bilenlerden tiksiniyorum. kaderden tiksiniyorum.
suratımın soyulmasından tiksiniyorum. hala ergenlik sivilcesi çıkarmaktan ve onları sıkmaktan tiksiniyorum.
bir sevgili aday adayı bile bulamamış olmaktan tiksiniyorum. tüm çiftlerden tiksiniyorum.
telefonumun bozulmuş olmasından ve yeni telefon alacak olmaktan tiksiniyorum. maddiyattan ve ona köleliğimden tiksiniyorum.
konuşucak bir konum olmamasından tiksiniyorum. düşüncelerimi güzelce ifade edememekten tiksiniyorum.
hayatın benim yerime karar vermesinden tiksiniyorum.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
Sevgili Myst,
Hayatta tiksinilecek o kadar çok şey var ki! Ama bunları sadece bazı zamanlar görebiliyoruz: mutsuz olduğumuz zaman, işler yolunda gitmediği zaman, haksızlığa uğradığımızı düşündüğümüz zaman...
Önemli olan moralimizi her şeye rağmen yüksek tutabilmek. Bunu yaparken başkalarıyla kendini kıyaslamak iyi bir yöntem değil. Demek istediğim, "mutlu olmalıyım çünkü en azından ben şuna şuna sahibim, onun böyle bir şeyi bile yok..." diyerek mutlu olmaya çalışmak insanı bir yere götürmüyor.
Seni acayip iyi anlıyorum, şu anda başka bir yerde olabilirdim diye düşünmein ve üzülmenin ne olduğunu da çok iyi biliyorum (tabi bunu biliyor olmamın sana pek bir faydası yok, o ayrı)...
Sadece şunu söyleyeceğim, umut etmek ve hayal kurmak benim günlerimi daha yaşanabilir kılıyor. Umudunu kaybetme kardeşim :)
işte bazı sabahlar hem tersinden kalkmış olursun hemde çoğu şey üst üste gelir ya, sende içindeki karamsarlığı dışarı vurmaktan artık kendini alamazsın, öyle bir gündü :)
biliyorum umudun yitmemesi gerektiğine, biliyorum hayal kurmayı bırakmamak gerektiğini... ama işte bazen bunları arkaya itiyor pesimist beynim...
saol desteğin için, moralin verdiğin için kiowa...
yok yok tiksinmekte haklı insanlar..
tiksinmek insana mahsus..
neyse o kardeşim..
tiksinmene sağlık:)
tiksindim
tiksindin
tiksindi
tiksindik
tiksindiniz
tiksindiler
Yorum Gönder