midesi bulanıyordu. kendinden 3. şahıs olarak bahsetmekten nefret ediyor ve bu midesinin daha çok bulanmasına neden oluyordu. bilgisayarı gene kitlenmiş ve ona 19. bölümü izletmemeye ant içmişti. media player'a sövdü, ayağa kalktı ve havaya baktı. zaten çok yakındı gökyüzüne, elini uzatsa değerdi gri bulutlara. uçağı izledi, ne zaman düşer acaba diye düşündü. izledi, izledi ama uçak düşmedi ve gözden kayboldu. sıkıldı ve bıraktı. sonra geri aldı, 5 dakikası vardı, öyle demişti bilgisayar. hala midesi bulanıyordu, kahveden mi acaba dedi, sonra kahve almaya gitti. sütün bittiğini hatırladı, küfretti ve geri döndü. 3 dakika... ekranda dosya aktarımını sessizce izleme kararı aldı. bu arada yılbaşını düşündü ve ne kadar hatalı olduğunu, ne kadar kırıcı olduğunu. oysaki tek istediği sevilmekti ama ne yaparsa yapsın sonuç hep birilerini kaybetmekle sonuçlanıyordu. hayatına girenler onu terkedenler oluyordu eninde sonunda. 35 saniye... ne zaman bitebileceğini bilseydi, ömrünü daha verimli yaşayabilir miydi?